Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: UDUSIĆ SIĘ, UDUSZYĆ SIĘ

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1617

Formy: bezok. udusić się; ~ cz. prze. lp m 3. os. uduszył się

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiDo tego/ gdyby pod źiemią miał bydź [ogień]/ muśiałby się prędko vdusić: ponieważ káżdy ogień áby trwał/ potrzebuie wolnego oddechu/ iáko to w nászym ogniu widźimy. SykstCiepl 103. Francuz Hosan, który w Zamku na tym miejscu, gdzie p. Braun doktór stał, chędożył królowi jm. rudera ze stali robione, blisko sezagenarius, lugubrem clausit periodum, położywszy na szyję powróz, tak hak sobie wbił nad łóżkiem, z którego, gdy się zawiązał, zrucił się stojący, i tak się uduszył wiszący. SarPam 24.